نبض شعر

نام من عشق است آیــا می‌‏شناسیدم؟

زخمی‌ام -زخمی سراپا- می‌‏شناسیدم؟

بـــا شما طـــــــــی‌‏کـــــرده‌‏ام راه درازی را

خسته هستم -خسته- آیا می‌‏شناسیدم؟

راه ششصدســاله‌‏ای از دفتر "حــافظ  "

تا غزل‌‏های شما، ها! می‌‏شناسیدم؟

این زمانم گــــرچه ابر تیره پوشیده‌است

من همان خورشیدم اما، می‌‏شناسیدم

پای ره وارش شکسته سنگلاخ دهر

اینک این افتاده از پا، می‌‏شناسیدم

می‌‏شناسد چشم‌‏هایم چهره‌‏هاتان را

همچنانی که شماها می‌‏شناسیدم

اینچنین  بیگــــانه از من  رو  مگردانید

در مبندیدم به حاشا!، می‌‏شناسیدم!

من همان دریایتان ای رهروان عشق

رودهای رو به دریـــا! می‌شنـاسیدم

اصل  من بــــودم ,  بهــانه بود  و فرعی بود

عشق"قیس"و حسن"لیلا" می‌‏شناسیدم؟

در کف "فرهـاد" تیشه من نهادم، من!

من بریدم "بیستون" را می‌شناسیدم

مسخ کرده چهره‌‏ام را گرچه این ایام

با همین دیدار حتی می‌‏شنـاسیدم

من همانم, آَشنــای سال‌‏هـای دور

رفته‌‏ام از یادتان!؟ یا می‌‏شناسیدم!؟

حسین منزوی

بیا از شانه ام سنگینی ِ این بار را بردار

بَمی شد رفتنت برگرد و این آوار را بردار

تو رفتی بستری شد قلب من درکنج تنهایی

بیا از سینه ام این مزمن ِ بیمار را بردار

چه شبهایی که این گردن گره با دست هایت خورد

بیا از روی این تن گردن ِ بیکار را بردار

نمی بینم که چیزی بین ما حائل شده اما

اگر هم هست برگردو تو آن دیوار را بردار

شدم مانند یک ساعت که میگردد به دور خود

بیا با فصل چشمانت کمی تکرار را بردار

تنم یخ کرد این بالا به مردم نیست امیدی

بیا این نعش آویزان شده بر دار را بردار

مجتبی اصغری فرزقی 

من شکستم ، تکه تکه، اینقدر حقم نبود

کوزه ای بودم که سنگی بی خبر حقم نبود

باغبان هیزم شکن را محرم خود کرده است

سبز بودم سردی دست تبر حقم نبود

چوب دیوار خودم را می خورم ، تکلیف چیست ؟

غرق در محدوده ای بودم که ((در ))حقم نبود

مثل ماهی ها به آب خوش خیالی می زدم

خام بودم صید ماه غوطه ور حقم نبود

هر کسی سهم خودش را  می برد از باغ عشق

سرو رعنا بودم  و درک ثمر حقم نبود

شور می خواهد رفاقت با دل تنگ حباب

قطره ای گم بودم و طعم سفر حقم نبود

هر چه سختی می کشم از تنگی آغوشهاست

با قفس خو کرده بودم بال و پر حقم نبود

رضا کرمی

وبلاگ شاعر : http://rezakaramy.persianblog.ir/

از همان آغاز قـــصه دردهـــــایم راندیــد

روى خـط سرنوشتش  رد پایـــم را  ندیــد

روبرویــم ایـستاد اما    چـــرا او هــیچوقـت

بغض سنــگین ونفسگـیر صدایـم را ندیـد

در ســراپـــاى دلـــــم آتــشفشانى خفتـه بود

آتــشى خامــوش بودم شعــله هــایم را ندیــد

هـر  نــفـس در خـــود شکستــن در سرابــــــ لـحظه هــا...

وسعتـــــ ــ  ویـرانــى بى انتهایــــم را ندیــد

سیــنه ام لبریــز شـــد از انفجـــار یــکـــــ سکوتـــــــــ ــ

او ولــــى خامـــوشى فــریاد هــایم را ندیــد

با نـگاهى بـــى تفاوتــــــــ ـ  رد شــد و وقتـــى که رفتـــــــ ـ

لحظه ى پـیــوند غـــم با روزهایـــم را ندیــد

یکــــ نفس از من جـدا شـد او و از این فاصلـه...

خلوتــــــ ـ دیــرینه ى درد آشـــنایم را ندیــد

ابــــر بارانــى شـــــدم حتـى براى یکـــ نگــاه

سردى چشـمان خیس  و مـبتــلایـم را ندیــد

شــهر پاییـــزى شــدم هـــرگز ولـى وقـــــتى که رفتـــــــ ـ

غربتــــــــ و دلتنگــــى پس کــوچه هـــایم را ندیـــد

ابوالفضل حبیبى

خود را همیشه هیچ شمردم برای هیچ

دل را به داغ و درد سپردم برای هیچ

چون شعله در مجادله ی پوچ دود و باد

روزی هزار مرتبه مردم برای هیچ

در دستخون عشق یکی بود برد و باخت

دلباختم به هیچ .نه .بردم برای هیچ

از دست هیچکس نه .از این دست بی نمک

یارب چه زخمها که نخوردم برای هیچ

این شهر کور سنگ شده شهر مرده هاست

من کوچه کوچه آینه بردم برای هیچ

درد دلم سبک نشد از اشک .آه. خون

زین چشم خونفشان که فشردم برای هیچ

در گیر و دار چله چو فریاد چلچله

یخ زد گل قریحه ی تردم برای هیچ

اسد نیکفال

فریاد

وبلاگ شاعر :  http://www.asalestaneghazal.parsiblog.com

با سایه های شب زده پشت نقابها

طرحی شکسته ایم در اندام قابها

رنگین کمان حکایت دنیای دیگریست

اینجا فقط سیاه و سفید است خوابها

دیگر ببین نگاه مرا ضبط کرده اند

چشمی نمانده از تو بگیرد شرابها

در چارچوب بسته خود درد می کشیم

درمان نشد ، نمیشود این التهابها

ما خادمین صخره مرگیم اینطرف

آنسوتر است پهنه اوج عقابها

دریا! به شوق دیدنمان چشم تر نکن

مرداب شد نتیجه جاری آبها.

بهنام صداقت حور

وبلاگ شاعر : http://ghoghnus.blogfa.com

گره زدم نفسم را به آرزوی شما

ودست و پای دلم را به تار موی شما

به این امید تمام گذشته ام طی شد

که یک نفس بنشینم به روبروی شما

شودبزرگ دل قطره گون کوچک من

ببحرعشق رسدچونکه آب جوی شما

ترانه های بهار ازشما سروده شود

که عطرعاطفه دارد هوای کوی شما

به زیر دین شما رفته ام،جوانه زدم

که غنچه غنچه شوم گل برنگ و بوی شما

بهشت آدم و حوا،بقدر یک سیب است

صفای روضه ی رضوان شدآبروی شما

جمال آینه ایتان جلای حق دارد

نگاه من شده از آن همیشه سوی شما

تمام دفترشعرم فدایتان بادا

غزل کسی نسروده چوگفتگوی شما

ازآنکه آرزوی دیدن خدا دارم...

دویده ام به دل و جان به جستجوی شما

مهدی زکی زاده

http://dehali.parsiblog.com/

به جز غم تو که با جان من همآغوشست

مرا صدای تو هر صبح و شام در گوشست

چراغ خانه ی چشم منی نمی دانی

که بی تو چشم من و صحن خانه خاموشست

قسم به زلف سیاهت چنان پریشانم

که هر چه غیر تو از خاطرم فراموشست

ز چشمم ای گل مهتاب خفته در پس ابر

چو ماه رفتی و شبهای من سیه پوشست

هزار شکر که گر غایبی ز دیده ی ما

غم فراق تو با اشک من همآغوشست

پرنده یی که غزلخوان باغ بود پرید

کنون ز داغ غمش باغ سینه گلجوشست

مهدی سهیلی

مرا ندیده بگیرید و بگذرید از من

که جز ملال نصیبی نمیبرید از من

زمین سوخته ام نا امید و بی برکت

که جز مراتع نفرت نمی چرید از من

عجب که راه نفس بسته اید بر من و باز

در انتظار نفس های دیگرید از من

خزان به قیمت جان جار می زنید اما

بهار را به پشیزی نمی خرید از من

شما هر آینه ، آیینه اید و من همه آه

عجیب نیست کز اینسان مکدرید از من

نه در تبری من نیز بیم رسوایی است

به لب مباد که نامی بیاورید از من

اگر فرو بنشیند ز خون من عطشی

چه جای واهمه تیغ از شما ورید از من

چه پیک لایق پیغمبری به سوی شماست ؟

شما که قاصد صد شانه بر سرید از من

برایتان چه بگویم زیاده بانوی من

شما که با غم من آشناترید از من

حسین منزوی

مرا بازیچه خود ساخت چون موسی که دریا را

 فراموشش نخواهم کرد چون دریا که موسی را 

نسیم وصل وقتی بوی گل می داد حس کردم 

که این دیوانه پرپر می کند یک روز گل ها را

خیانت قصه تلخی است اما از که می نالم 

خودم پرورده بودم در حواریون یهودا را 

خیانت غیرت عشق است وقتی وصل ممکن نیست

نباید بی وفایی دید نیرنگ زلیخا را

کسی را تاب دیدار سر زلف پریشان نیست

چرا آشفته می خواهی خدایا خاطر ما را

نمی دانم چه افسونی گریبان گیر مجنون است

که وحشی می کند چشمانش آهوان صحرا را

چه خواهد کرد با ما عشق پرسیدیم و خندیدی

فقط با پاسخت پیچیده‌تر کردی معما را 

فاضل نظری