بدست علیرضا بابایی در دسته سیمیندخت وحیدی تاریخ : 93/1/21 ساعت : 10:21 عصر
صد سال می پری و به بالا نمی رسی
چون رود میروی و به دریا نمی رسی
شیطان اگر که همسفرت شد یقین بدان
با او به هیچ نقطه ی زیبا نمی رسی
فکری به حا ل غربت خود کن که رستخیز
می آید و به توبه ی فردا نمی رسی
جائی است آسمان که در آن سبز می شوی
پرواز کن وگرنه به آنجا نمی رسی
هر جا که میروی برو ای همسفر ، ولی
بیچاره ای ، اگر که به تولی نمی رسی
خنجر نشسته بر جگر مردمان شهر
شادی مکن ، تو هم به تما شا نمی رسی
سیمیندخت وحیدی
بدست علیرضا بابایی در دسته سیمیندخت وحیدی تاریخ : 93/1/20 ساعت : 6:39 عصر
می آید از دست زمان بر آشیانم سنگ
می بارد امشب از زمین و آسمانم سنگ
سیمرغ قاف کهکشان هایم نمیدانم
اینسان فرو ریزد چرا بر آشیانم سنگ
تا بگسلد زنجیر ایمان مرا ، شیطان
یکریز می ریزد به شهر آرمانم سنگ
پا می گذارد بر دل شوریده من درد
سر می نهد بر شانه های مهربانم سنگ
می بارد امشب ، بی تامل ، بی خبر ، بی رحم
از ماورا النهر غم ، تا مصر جانم سنگ
آوای من بر لب شکوفا می شود حتی
روزی که دشمن می زند بر استخوانم سنگ
دریا دلم آری ، بباران هرچه میخواهی
ای آسمان ، بر موجهای بیکرانم سنگ
سیمیندخت وحیدی
نویسنده : علیرضا بابایی
محبوب کردن
نویسنده : علیرضا بابایی