نبض شعر

 به هم بزن شکر و آب و آبلیمو را

بیا به رقص در آر آن همه النگو را 

مگر که وابکنی اشتهای عصر مرا

بیار سفره ی نان و پنیر و گردو را 

در این غروب مساعد بیا که گپ بزنیم

بریز در یقه ات عطر ناب لیمو را 

کلیپس واکن و هُرّی بریز برشانه

شب مذاب ، طلای سیاه گیسو را 

بیا و فرض کن اصلاَ تو برکه ای آرام

بیا و در بغل خود خیال کن قو را 

چرا دروغ ؟ پلنگم - گرسنه - ریحانه!

بیا که بو بکشم در تن تو آهو را 

رضا علی اکبری

حال ما با دود و الکل جا نمی آید رفیق

زندگی کردن به عاشق ها نمی آید رفیق

روحمان آبستن یک قرن تنها بودن است

طفل حسرت نوش ما دنیا نمی آید رفیق

دست هایت را خودت "ها"کن اگر یخ کرده اند

از لب معشوقه هامان "ها" نمی آید رفیق

هضم دلتنگی برای موج‌ها آسان نیست

آب دریا بی سبب بالا نمی آید رفیق

یا شبیه این جماعت باش یا تنها بمان

هیچکس سمت دل زیبا نمی آید رفیق

.

سجاد صفری اعظم

تو را آن گونه می‌خواهم که باغی باغبانش را

شبیه مادر پیری که می‌بوسد جوانش را

تو را در یک شب بارانی غمگین سرودم که

نمی‌دانم زمانش را، نمی‌یابم مکانش را

من آن سرباز دلتنگم، که با تردید در میدان

برای هیچ و پوچ از دست خواهد داد جانش را

پریشانم شبیه پادشاهی خفته در بستر

که بالای سرش می‌بیند امشب دشمنانش را

تو در تقویم من روزی نوشتی دوستت دارم

از آن پس بارها گم کرده‌ام فصل خزانش را

پرستویی که با تو هم قفس باشد نمی‌ ترسد

بدزدند آب و نانش را، بگیرند آسمانش را

تو ماهی باش تا دریا برقصد موج بردارد

تو آهو باش تا صیاد بفروشد کمانش را

من آن مستم که در می‌خانه‌ای از دست خواهد رفت

اگر دستان تو پر کرده باشد استکانش را

.

علی سلیمانی

"کمال الدین علاءالدینی شورمستی"

می خواهم از نگاه تو هر اتفاق را

هر اتّفاق تازه و دور از فراق را

امروز در پیاله ی رنگین کمان بریز

باران نوبهاری این اشتیاق را

با چشم خود به قهوه ی تلخم شکر بریز

روشن کن از شرار محبّت اجاق را

ای روشنای سبزه و مهتاب، می شود

خاموش کرد با تو چراغ نفاق را

جاری شو ای صلابت هفت آسمان عشق

بشکن غرور بی سبب باتلاق را

تا از خیال عشق گذشت این «قصیده»ها

عطر «غزل» گرفت هوای اتاق را

ای ساده تر ز حادثه ی «دوست داشتن    »

می جویم از نگاه تو هر اتّفاق را

مصطفی مهیمنی

شکسته - بسته بگویم سلام ریحانه

سلام ای غزل ناتمام ریحانه

ستاره بودی و دستان بخت من کوتاه 

نچیدمت اگر از پشت بام ریحانه

حلال هر چه غزل نوش کرده ای از من

اگر چه چشم تو  کردم حرام ریحانه

تو مثل دختر  نارنجی ای ترنج ترین

به روی شانه ی باغ « قوام » ریحانه

هنوز نام تو را جار می زنم در باد

شکوه نام شما بادوام ریحانه

بخوان دوباره بخوان تا که مبتلام کنی

قسم به " عشق - علیه السلام " ریحانه

تو مثل دختر نارنجی ای ترنج ترین

شکفته ای تو به باغ قوام ریحانه

رضا علی اکبری

گفته بودی که دگر زلف پریشان نکنی

ماه را روز و شب چارده حیران نکنی

تو مگر قول ندادی ندهی مو به نسیم

دل عشاق به یک زلزله ویران نکنی

نذر کردی که نبندی بغل پنجره تا

شهر ویران مرا قمصر کاشان نکنی

مادر از بچگیم داد مرا بیم نزاع

رو برو کودک ما با صف مژگان نکنی

ای گران ناز چگونه دل تو می آید

مشتری آمده نازت کمی ارزان نکنی

هوس سیب نکن فصل انار است انار

پی این میوه مرا راهی لبنان نکنی

تو اگر در بلد کفر به مسجد بروی

این محال است که یک شهر مسلمان نکنی

با همان خنده ی داغت به خدا گرم شدم

خانه ی گرم مرا باز زمستان نکنی

چون ز یک قصه شدآغاز به خودم میگویم

تا تو باشی هوس خواندن رمان نکنی    . ..

سید حجت بحرالعلوم

جای ماندن نیست،دنیا را رها کن پر بکش  

قهوه ات را مَرد ،امشب با کمی سم سر بکش

.

بی تفاوت رد شو از مردم، میان دفترت

سنگ باش و گوش احساسات خود را کَر بکش

.

گوشه ای دور از هیاهوهای شهر لعنتی

پُک بزن سیگار خود را،زجر هم کمتر بکش!

.

عشق یعنی یک دروغ محض، نوعی درد سخت

دست از این کذب درد آور، از این باور بکش

.

دست از این زندگی، از این بلای سهم گین

از جنایت های این دنیای زجر آور بکش

.

نیست جای لحظه ای تردید،چشمت را ببند

قهوه ات را مَرد امشب با کمی سم سر بکش

.

فرزاد نظافتی

یک شهر را دیوانه با پیراهنت کردی

لیلا چرا پیراهن زیبا تنت کردی ؟   !

فرعون شهرم ، دل به دریا زد همان شب که

جادوگری با چشم های روشنت کردی

تو دخت چنگیزی که ما را مثل نیشابور

آواره ی دیوار چین دامنت کردی

من بچه بودم ، خوب و بد قاطی شد از وقتی

شوری به پا آن شب تو با رقصیدنت کردی

ما دست کم ، یک کوچه با هم رد پا داریم

یادی اگر از پرسه های با مَنَت کردی

دریا بیا ، آغوش شهر ساحلی باز است

ساحل نمیداند چه با پاروزنت کردی

بانو ! نمیگویی خدا را خوش نمی آید !؟

یک شهر را دیوانه با پیراهنت کردی

 محمد سعید مهدوی