نبض شعر

آه که چقدر سرانگشت خسته بر بخار این شیشه کشیدم

چقدر کوچه را تا باور آسمان و کبوتر

تا خواب سر شاخه در شوق نور

تا صحبت پسین و پروانه پائیدم و تو نیامدی!

باز عابران، همان عابران خسته ی همیشگی بودند

باز خانه، همان خانه و کوچه، همان کوچه و شهر همان شهر ساکت سالیان!...

من اما از همان اول باران بی قرار می دانستم

دیدار دوباره ما میسر است...!

مرا نان و آبی، علاقه عریانی، ترانه خردی، توشه قناعتی بس بود

تا برای همیشه با اندکی شادمانی و شبی از خواب تو سر کنم.

"سید علی صالحی"

............................................................................

"سارا" ی عزیز از تو ممنونیم به خاطر تمام انتخاب های زیبایت!

پیله را کردم رها تا گنبد بی مرزم ارزانی شود 
پیش خود پنداشتم پرواز ، پنهانی شود

گم شدم توی غباری که تو را با خود برد

دست های شب تاری که تو را با خود برد

نیمکت،مرد غریبه،دو-سه تا شاخه ی گل

ساعت پنج،قراری که تو را با خود برد!

ریل با یاد تو فرسود و در گوش من است

ضرب آهنگ قطاری که تو را با خود برد

ماهکم،شب نشده از لب بام افتادی

توی دستان مداری که تو را با خود برد

تو کجا خانه ی پاییز کجا ؟!...نه برگرد

ای پرستوی بهاری«که؟» تو را با خود برد؟!

"علی ارجمند"

آیینه آن چشمان شهلا را نمی فهمد

وقتی که معنای تماشا را نمی فهمد

آیینه تنها می تواند روبرو باشد

اندوه آدمهای تنها را نمی فهمد

همراه با ما اشک می ریزد،چه غمخواری!

حتی دلیل گریه ی ما را نمی فهمد

من با نگاهم یک معما طرح کردم،حیف

چشمان تو حل معما را نمی فهمد

موجی که از دریا گریزان شد کجا می رفت

ساحل که دلتنگی دریا را نمی فهمد

هم صحبت آیینه که باشی نمی دانی

آیینه بعضی از غزل ها را نمی فهمد

"زینب احمدی"

.....................................................................

درود و سپاس بر "امیر" بابت انتخاب زیبایش!

من همان قفلم که از اول کلیدم گم شده

بی تو ای دست گشایشگر امیدم گم شده

مثل یک خفاش ، سرگردان، شتابان، بیقرار

در دل شب آرزوهای سپیدم گم شده

خاطرات بد همیشه حک شده در خاطرم

خاطرات خوب لای سررسیدم گم شده

مانده بودی ، مانده بودم، مانده بودیم و کنون

جمله ای هستم که ماضی بعیدم گم شده

آه عشق روسیاهم تو چه کردی با خودت؟

هرچه خوبی روز اول در تو دیدم گم شده

"علی ارجمند"

.................................................................

با تشکر فراوان از "علی" بابت پیشنهاد این قطعه ی زیبا

بی قرارم ، نه قراری که قرارم بشوی

من مسافر شوم و سوت قطارم بشوی

می شود ساده بیایی و فقط بگذری و ...

زن اسطوره ایِ ایل وتبارم بشوی

ساده تر،این که تو از دور به من زل بزنی

( دار ِ ) من را ببری دار و ندارم بشوی

مرگ بر هرچه به جز اسم تو در زندگی ام

این که اشکال ندارد تو " شعارم " بشوی

مرگ خوب است به شرطی که تو فرمان بدهی

من ان الحق بزنم ، چوبه ی دارم بشوی

عاشقت بودم  و از درد به خود پیچیدم

ذوالفنونی که نشد سزِ سه تارم بشوی

آخرش رفتی و من هم که زمین گیر شدم

خواستی آنچه که من دوست ندارم بشوی

عمران میری

رو به روی من فقط تو بوده ای

از همان نگاه اولین

از همان زمان که آفتاب

با تو آفتاب شد

از همان زمان که کوه استوار

آب شد

از همان زمان که جستجوی عاشقانه ی مرا

نگاه تو جواب شد

روبه روی من فقط تو بوده ای

از همان اشاره‌، از همان شروع

از همان بهانه ای که برگ

باغ شد

از همان جرقه ای که

چلچراغ شد

چارسوی من پر است از همان غروب

از همان غروب جاده

از همان طلوع

از همان حضور تا هنوز

روبه روی من فقط تو بوده ای

من درست رفته ام

در تمام طول راه

دره های سیب بود و

خستگی نبود

در تمام طول راه

یک پرنده پا به پای من

بال می گشود و اوج می گرفت

پونه غرق در پیام نورس بهار

چشمه غرق در ترانه های تازگی

فرصتی عجیب بود

شور بود و شبنم و اشاره های آسمان

رقص عاشقانه ی زمین

زادروز دل

ترانه

چشمک ستاره

پیچ و تاب رود

هرچه بود، بود

فرصت شکستگی نبود

در کنار من درخت

چشمه

چارسوی زندگی

روبه روی من ولی

در تمام طول راه

روبه روی من تو

روبه روی من فقط تو بوده ای

 محمدرضا عبدالملکیان

دیگر هوای خانه را باران نمی گیرد

دنیای من در انزوا پایان نمی گیرد

آب حیاتم دادی و من تازه فهمیدم

حتی شعور شعر , بی تو جان نمی گیرد

هر عارفی با دیدنت عقل از سرش رفته

حافظ سلوک عشق را آسان نمی گیرد

یک سلسله افتاده زیر پات , بعد از این

حلاج دیگر شور در میدان نمی گیرد

توی نگاهت صد هزاران حرف خوابیده

جای سکوتت را غزلهامان نمی گیرد

آدم به نامت سجده کرد ای عشق , می دانم

قلبی که تسلیمت شود , شیطان نمی گیرد

 امیر قربانپور